Nazmiş Teyze

Sabah yine 6'da açıldı gözlerim kurulu saat gibi.Güne dinç başladım ama duygularıma bir anlam veremedim.Duygularım dondu şaşkınlığımdan.Bugün işime son kez geldim,son iş günüm çalıştığım firmada. Bu son nasıl oldu ben de anlayabilmiş değilim.Anlam veremediğimden de duygularım kifayetsiz,bir ağlamaklı bir mutlu,bir kırgın bir umutlu. Bu anlamsızlık yazıda da kendini fazlasıyla belli ediyor sanırım :) Evet sevgili firmam, seni çok benimsemiştim zaten bu yüzden de bu gidişim beni kırdı. Neden böyle oldu diye kendime soracak oluyorum ama vazgeçiveriyorum hemen. Düşünmek dahi istemiyorum,görevim neyse son dakikama kadar eksiksiz hatta fazlasıyla yerine getirmeye gayret ediyorum. İşler biter ama insanlık baki kalır. Bu nedenle işsiz kalacak olmam hiç üzmüyor beni. Atalarımız ''Sen doğru ol da eğri yolunu bulur.'' demişler. İşte ben de bu yüzden arkamda doğrularımla ve doğru yolumda gidiyorum içimde büyük bir huzurla,kariyerimde ve hayatımda iyi bir tecrübeyle. Hayatta herşeyin bir nedeni vardır buna çok inanıyorum,kendimi yıpratmak yerine her türlü olumsuzluktan bir artı yaratmaya ve hayata bir sınav gözüyle bakmaya gayret ediyorum. Ha gayret bu hayat felsefem olacak:)Kardeşimin dün dediği sözle de yazımı noktalıyorum.Söz kime ait bilmiyorum ama kardeşimden öğrendim :)
''YAŞAMI ZOR GÖRMEK ,KOLAYCA ZORLAŞTIRMAKTIR''